Hz Muhammed’in (asm) hak peygamber olduğunun delilleri nelerdir?

Peygamberimiz'in (asm) hak peygamber olduğunu nasıl ispat edebiliriz?

Cevap:

• Hz. Muhammed’den (asm) önce gelen her bir peygamber O’nun (asm) peygamberliğine ayrı birer delildir.

Peygamber Efendimiz'den (asm) önce gelmiş bütün peygamberler O’nu (asm) sözleriyle, ahlâklarıyla ve mucizeleriyle tasdik ettiler.
Sözleriyle tasdik ettiler; çünkü onlar da Peygamberimiz (asm) gibi “Allah’ın varlığını ve birliğini” dava etmişlerdir. Ve gerek suhuflarında gerek kitaplarında Peygamber Efendimiz'e (asm) işaret etmişlerdir.
Mucizeleriyle tasdik ettiler; çünkü mucize peygamberliğin esaslarındandır. Peygamber Efendimiz (asm) bine yakın mucize göstermiştir. Kendinden önce gelmiş peygamberler de bu mucizelerden numuneler göstererek O’nun (asm) davasını ve peygamberliğini tasdik etmişlerdir.
Ahlâklarıyla tasdik ettiler; çünkü bütün peygamberde bulunan güzel ahlâk Peygamber Efendimiz'de (asm) en mükemmel bir şekilde ve mucize olarak görünmektedir.

• Hz. Muhammed’in (asm) elinde her harfiyle mucize bir kitap olan Kur'ân-ı Kerim'in bulunması peygamberliğine delildir.

Peygamber Efendimiz'in (asm) elinde gelmiş geçmiş bütün kitapların en mükemmeli ve her asırda milyonlar tasdikçisi olan Kur'ân-ı Azim’üşşan bulunuyor. Taklidi mümkün olmayan ve Allah'ın fermanı bu mucize kitaba tercümanlık yapma yetkisi verilmiş bir zatta hiç yalan bulunması düşünülebilir mi?

• Hz. Muhammed’in (asm) İslamiyet’i dünyaya yayarken göstermiş olduğu ciddiyeti, metaneti ve sabrı peygamberliğine delildir.

Söz söylenirken hiçbir tereddüt gösterilmemesi sözün doğruluğuna delil olur. Peygamber Efendimiz'in (asm) başta kendi kavmi olmak üzere bütün kavimler ve büyük devletler aleyhindeyken, hatta kendi akrabaları bile O'nu yalnız bırakmışlarken, O (asm), davasında hiçbir telaş, hiçbir tereddüt göstermemiş, ne bir çekingenlik ne de en ufak bir korkaklık hissetmemiştir.
Davasını anlatmak uğrunda, açlık ve susuzluk çektiği gibi hakaret görüp taşlandığı hatta hicret etmeye mecbur bırakıldığı halde büyük bir tahammül gücü ortaya koymuş ve asla metanetini bozmamıştır.

• Hz. Muhammed’in (asm) El- Emin sıfatı (doğru sözlü oluşu) peygamberliğine delildir.

Peygamberlik vazifesi daha gelmeden Peygamberimiz (asm) “Emin” sıfatıyla meşhurdu. Hayatı boyunca şaka dahi olsa yalan söylemedi. Hatta bazı yakınları iman etmedikleri halde sözlerinin doğruluğunu kabul etmişlerdir. Bu hal O’nun (asm) davasının yalansız ve hilesiz olduğunu ispat eder.

• Hz. Muhammed’in (asm) elde ettiği mucizevi başarı peygamberliğine delildir.

En küçük bir toplulukta sigara gibi küçük bir adeti bile kaldırmak çok zordur. Halbuki Peygamber Efendimiz (asm) inatçı ve adetlerine son derece bağlı büyük kavimlerle tek başına mücadele ederek onların pek çok âdetlerini az bir zamanda ortadan kaldırmıştır. Yerlerine bir daha eski adetlerine dönmemek üzere yüksek ahlâkı yerleştirmiştir. Ve onları bir çok medeni kavimlere üstad yapmıştır.

• Hz. Muhammed’in (asm) sözlerinde bulunan fevkalade te'sir peygamberliğine delildir.

O’nun (asm) sohbetini dinleyen en cahil bir insan bile bir saat sonra en medeni devletlere öğretmen olarak gidebilmiştir. Böylesine te'sir edebilen bir zatın elbette davası hak ve peygamberliği kat'idir.

• Hz. Muhammed’in (asm) getirdiği hukuki kaideler ve o hükümleri esas tutan millet ve devletlerin medeniyette en yüksek dereceye çıkmaları O’nun (asm) peygamberliğine delildir.

Peygamberimiz'in (asm) okuma-yazması yoktu. Buna rağmen en medeni ve âdil devletler, medeniyet ve adaletlerini O’nun (asm) yerleştirdiği hukuki kaidelerle elde etmiş böylelikle asırlar boyu hüküm sürmüşlerdir. Mesela Osmanlı İmparatorluğu'nun yedi yüz sene pek çok devlete kıyasla güzel bir adaletle hüküm sürmesi ve medeniyete örnek olması bu sebepledir.

• Hz. Muhammed’in (asm) getirmiş olduğu dine ilk önce kendisinin iman etmesi ve imanının kuvveti peygamberlik davasına delildir.

Peygamberimiz (asm); kendi savunduğu hakikate en evvel kendisi iman etmiştir.
Bulunduğu ortamda bütün fikirler kendisine zıt olduğu halde hiçbir fikir O'nun (asm) imanını zedelememiştir.
Hiçbir zulüm O’nu (asm) davasından vazgeçirmemiştir.
Tebliğ ettiği dinin esaslarını en evvel kendisi mükemmel bir tarzda yaşamıştır.
Herkesten ziyade kendini günahlardan O (asm) muhafaza etmiştir.
Herkesten ziyade Allah’tan O (asm) korkmuştur.
En zor şartlarda ve yepyeni bir tarzla hiç kimseyi taklit etmeden ve fevkalade bir kulluk ortaya koymuştur.
Demek ki Hz. Muhammed (asm) davasında samimidir. Çünkü sergilediği imanı ve itaatiyle davasını en evvel kendisi tasdik etmiştir.

• Hz. Muhammed’in (asm) cevabı bulunamayan en karmaşık sorulara cevap getirmesi peygamberliğini ispat eder.

Akıllara gelen fakat felsefenin cevap bulamadığı “Siz kimsiniz, nereden geliyorsunuz ve nereye gidiyorsunuz?” sorularına Peygamber Efendimiz (asm) elindeki mucize olan Kur'ân’la en güzel bir şekilde cevap vermiştir. Kâinatın anlamını, gizli sırlarını Kur'ân’la çözmüş ve anlatmıştır. O’nun (asm) böyle cevapsız soruları en ikna edici bir tarzda cevaplandırması Allah'ın elçisi olduğunun ispatıdır.

• Hz. Muhammed’in (asm) okuma-yazması olmadığı halde neyden sorulsa cevap vermesi peygamberliğine delildir.

Peygamberimiz’e (asm) tarihten, fenden, felsefeden, gelecekten, tıptan, astronomiden vs. hangi konudan ne sorulmuşsa güzel ve ikna edici bir tarzda cevap vermiştir. Hiçbir soruyu cevapsız bırakmamıştır. O’nun (asm) böyle geniş bir ilme sahip olması Allah’tan aldığı vahiyle haber veren bir peygamber olduğuna delildir.

• Hz. Muhammed’in (asm) 1500 senedir davasının çürütülememesi ve milyarlarca tabi’sinin olması peygamberliğine delildir.

Hz. Muhammed’in (asm) on beş asırdır süregelen dinine günümüzde yaklaşık bir buçuk milyar insan tabidir. Demek İslam akıllara, ruhlara, kalplere, nefislere hitap eden huzur dinidir. Peygamber Efendimiz'in (asm) bu başarısı davasının doğru olduğunun en büyük ispatlarından bir tanesidir.

• Hz. Muhammed’den (asm) sonra gelmiş milyonlar evliya O’nun peygamberliğini ispat eder.

İnsaniyet, ahlak ve ilimde hepsi birer harika olan evliyalar Peygamberimiz'in (asm) getirdiği hükümlerle kemalata ermiş ve kerametler göstermişlerdir. Bu netice Peygamber Efendimiz'in (asm) davasına bir delildir ki; evliyaları o yüksek makama çıkaran takip ettikleri yol O’nun (asm) yoludur.

• Hz. Muhammed’den (asm) sonra gelmiş pek çok dâhi alimler Peygamberimiz'in (asm) davasını ispat ederler.

Peygamber Efendimiz (asm) okuma-yazma bilmediği halde en yüksek ilim ve hakikate sahip oluşuna O’nun (asm) dersiyle yetişen milyonlar âlimler ve dâhiler de delildir. Milyonlarca dâhi alimlerin O’nu (asm) tasdik etmeleri ise Peygamber Efendimiz'in (asm) peygamberliğine delildir.

• Hz. Muhammed’in (asm) göstermiş olduğu bine yakın mucize hak peygamberliğine apaçık ispattır.

Mucizelerinin çeşitleri şunlardır:
•Kur'ân-ı Kerim,
•Güzel ahlâkı,
•Miraç hadisesi,
•Parmağıyla ayı ikiye bölmesi,
•Geçmiş ve gelecekten haber vermesi,
•Dilmesiyle yiyeceklerin ve suların bereketlenmesi,
•Parmaklarından çeşme gibi sular akması,
•Ağaçların O'nun (asm) emrini dinlemesi,
•Kurumuş hurma kütüğünün O'ndan (asm) ayrılık acısıyla ağlayıp inlemesi,
•Dağların, taşların O’na (asm) selam vermeleri ve peygamberliğini tasdik etmeleri,
•Asa ve sopaların kılıç haline dönüşmesi,
•Eliyle attığı bir avuç kumun koca bir ordunun gözüne kaçması,
•Hastaların ve yaralıların mübarek eliyle ve duasıyla şifa bulması,
•Ölüleri diriltmesi,
•Her duasının kabul edilmesi,
•Hayvanların konuşarak O’na (asm) şehadet etmesi,
•Cinlerin O’nu (asm) tanıyıp şehadet etmeleri,
•Meleklerin O’nun (asm) yardımına koşmaları,
•Allah (cc) tarafından mucizevi bir şekilde muhafaza edilişi,
•Kutsal kitapların O’na (asm) işaret etmesi,
•Kâhinlerin O’nun (asm) dünyaya teşrif edeceğini haber vermesi,
•Peygamberliğinden önce "hâtıf" denilen cinlerin O’nu (asm) haber vermesi,
•Kendisinden önce gelmiş Allah (cc) dostlarının O’nu (asm) haber vermesi,
•Putların ve onlara kurban edilen hayvanların konuşarak O’nu (asm) Kaynak: https://www.sorusorcevapbul.com - Hz Muhammed’in (asm) hak peygamber olduğunun delilleri nelerdir? haber vermesi,
•Doğumundan önce ve doğumu esnasında olağan üstü haller meydana gelmesi,
•Çocukluğu esnasında olağan üstü haller vuku' bulması